Osnova glume je lažno predstavljanje. Glumačko umeće sastoji se u primeni autorove drame za prikazivanje njegovih glumačkih sposobnosti. Komad je kao prečaga na kojoj glumac pokazuje svoje gimnastičke sposobnosti. Ograničen je samo neminovnim uslovima prečage: može da izvede samo ograničen broj stvari na njoj, ali može da ih izvede na hiljadu osobenih načina. Gluma, da […]
Borhes je bio književno nadareno dijete; prvo djelo objavio je u sedmoj godini; bio je to prevod priče ,,Srećni princ” Oskara Vajlda
Može se reći da hispanoamerička književnost dvadesetog vijeka, možda i bogatija od sjevernoameričke, ima tri osnivača: argentinskog pripovijedača Horhe Luis Borhesa (1899-1986); čileanskog pjesnika Pabla Nerudu (1904-1973); i kubanskog romanopisca Aleha Karpentiera (1904-1980). Iz njihovog okrilja izašlo je mnoštvo velikih pisaca: romanopisci poput Hulia Kortasara, Gabrijela Garsije Markesa, Maria Vargas Ljose i Karlosa Fuentesa; pjesnici […]
Fernando Pesoa – Svetovi i snovi « Ne znam da li mi je života premalo ili previše » (Alvaro de Kampuš/F. Pesoa) Portugalci su narod koji je među svim romanskim narodima najviše vezan za latinsku tradiciju, što se može primetiti na razne načine, a jedan od njih je poštovanje koje se iskazuje prema poeziji i […]
Fernando Pesoa o Oskaru Vajldu – Da je bio Bog, bio bi ateista Pesoa je napisao bezmalo dvadeset zapisa o Vajldu, neke na engleskom, neke na portugalskom jeziku. Izvesni su bili naslovljeni kao „Odbrana Oskara Vajlda“, drugi su bili nacrti za predgovor planirane knjige prevoda izbora iz Vajldovog dela. Pesoa je imao ambivalentan stav prema […]
Magija i okultizam Fernanda Pessoe Najslavniji portugalski pjesnik zanimao se za povijest okultnog, bio je opčinjen tajnim društvima i organizacijama, a i sam je imao “okultne” sposobnosti i interese. Vjerovao je u postojanje svjetova koji su uzvišeniji od našega i u postojanje bića koja ih nastanjuju, te da možemo komunicirati s njima. Gotovo sve do […]
Scenografija misli Fernando Pesoa „Toliko smo skrenuli da smo vjerojatno na dobrom putu.“ (Fernando Pessoa – Knjiga nemira) Slikati mislima znači posjedovati boje osjećaja toliko intenzivne da praskozorje koje stvaraju apstrahira nove svjetove. Pogled tako postaje okular neizrecivog pejzaža transponiranja u sfere života-iz-nutra. Što znače sve stvarnosti kad je scenografija misli puna zanosa od zbivanja […]