Istražujući izvore Spinozine filozofije pojedini pisci uspeli su da dokažu da je ona ipak vezana za srednjovekovnu filozofsku misao. Samo, ne za srednjovekovnu hrišćansku skolastiku, već za jevrejsku religioznu filozofiju srednjeg veka. Rezultati ovih istraživanja pokazali su čak da je uticaj srednjovekovne jevrejske filozofije, i jevrejske misli uopšte, odigrao veoma važnu ulogu u obrazovanju Spinozinog […]
Spinoza je za života objavio samo Principe Dekartove filozofije (Renati des Cartes Principiorum philosophiae, 1663) i Teološko-političku raspravu (Tractatus theologico politicus, 1670) koja je čak štampana bez imena pisca. Tek posle smrti ovoga filozofa, zahvaljujući jednoj nepoznatoj ličnosti, a pre svega čuvenom amsterdamskom knjižaru Janu Rivercu (Jan Rieuwertsz), pojavila su se novembra 1677. godine njegova Posmrtna dela: B.d.S. Opera posthuma […]
Panteističko stanovište u njegovom najrazvijenijem obliku nalazimo kod jednog drugog mislioca, to je Baruh (Benedictus) de Spinoza (1632-1677) koji se rodio u Amsterdamu, i to iste godine kada u Engleskoj Džon Lok; potiče iz stare španske jevrejske porodice koja je, po ediktu kralja Ferdinanda proterana iz Španije zajedno s još oko 300.000 Jevreja i Mavara, […]
Spinozin stav Deus sive Natura – Autorka teksta nastoji da izvede Spinozinu spremnost da koristi argumente koji se ne oslanjanju na tradicionalne autoritete, s uporištem na ontološki stav o monizmu supstancije i boga kao prirode. U najopštijem obliku želi da pokaže na koji način se pojam supstancije razume kod Spinoze i kako je pojam supstancije […]
Spinoza – sudbina filozofa Što je filozofija i od kakve je zapravo moguće koristi suvremenom čovjeku, danas baš i nije previše očito i razumljivo. No, ako je izučavamo s malo skromnosti, uspjet ćemo u njoj vidjeti izvorni duh potrage za mudrošću. To znači mijenjati se, usprkos neizvjesnosti i strahu, razvijajući nutarnji život i vlastite kriterije […]