Elenor Rigbi i svi drugi usamljeni ljudi – Jeste li usamljeni?
Ako ste iskreni, a hoću da verujem da jeste, pronaći ćete barem deo sebe u ovoj pesmi iz aprila daleke 1966 godine, o svim usamljenim ljudima ovoga sveta, koju je Pol Mekartni napisao u kući svog prijatelja koji se zvao Džon Lenon. U samo 126 sekundi vivaldijevske muzike gudačkog okteta od četiri violine, dve viole i dva čela, dakle bez ijednog instrumenta karakterističnog za ono što zovemo rok ili pop muzikom i u vremenskom trajanju kojima je mnogima bio potreban tek da odsviraju prve akorde, izrečena je dirlljiva i nepatetična priča o ženi koja skuplja pirinač sa poda crkve posle nečijeg venčanja i svešteniku koji nije uspeo da spasi i jedan (promašeni) život.
Elem, u prvoj verziji pesme junakinja se zvala Dejzi Houkins a sveštenik je krpio svoje čarape pod imenom otac Mekartni. Kasnije je autor sklopio naslov pesme kombinujući imena Eleonor po glumici iz filma „Help“ i Rigbi po imenu lanca prodavnica iz Liverpula, a ime sveštenika je našao listajući telefonski imenik… ili…ili je samo mislio da je uradio tako…jer mnogo godina kasnije otkriven je nadgrobni spomenik osobe sa imenom Eleonor Rigbi na groblju u Liverpulu, koja je živela svoj život u prvoj polovini prošlog veka i okončala ga pre nego što se bilo ko iz Bitlsa i rodio. Ser Pol Mekartni želi da veruje da je sve to bio plod njegove podsvesti a ne samo puka koincidencija.
Postoje samo dve pesme iz opusa Bitlsa za koja su postojala ili postoje sporenja ko je autor. To su „In my life“ i „Eleanor Rigby“. Lenon je tvrdio da je napisao muziku i tekst prve i većinu teksta druge, a Mekartni većinu muzike prve i kompletnu drugu pesmu. Biće da je u oba slučaju Pol Mekartni u pravu, sa tim da i on zaboravlja nemerljivi doprinos producenta Džordža Martina u nastanku obe pesme .
Dakle, jeste li usamljeni?
Ma koliko hteli da mislite da niste, ipak ste jednim delom sebe ista ona osoba koja je čitavog života sanjala i čije je ime progutala tama…kao što će, uostalom, jednog dana i moje i vaše….
za P.U.L.S.E: Boban Savković
Elenora Rigbi, sakuplja u crkvi pirinač posle nečijeg venčanja
i celog veka sanja.
Čeka kraj prozora krijući lice kao u tegli pored vrata
Koga to čeka, kao da gata.
.
Otkud svi ti usamljenici?
Čiji su sve to nesuđene neveste i ženici?
.
Otac Mekenzi piše propoved a niko neće doći
da bi ga mogao čuti.
A, eto, on sada krpi čarape u noći
I ne pomišlja da se ljuti.
.
Otkud svi ti usamljenici?
Čiji su sve to nesuđene neveste i ženici?
Ooo…pogledaj sve te usamljenike
te nesuđene neveste i ženike.
.
Eleonora Rigbi je izdahnula u crkvi,
pa joj i ime proguta tama
I na pogrebu beše sama.
Otac Mekenzi, koji je toliko puta brisao ruke odlazeći sa groblja
ne uspe nikog da spase od Božijeg roblja.
.
Ooo…odakle dolaze svi ti usamljenici?
Čije su to sve nesuđene neveste i ženici?
Ah….pogledaj samo sve te usamljenike
te nesuđene neveste i ženike.
.
Pol Mekartni 1966
prepev: Dragoslav Andrić
Eleanor Rigby
I look at all the lonely people
I look at all the lonely people
Eleanor Rigby picks up the rice in the church where a wedding has been
Lives in a dream
Waits at the window, wearing the face that she keeps in a jar by the door
Who is it for?
All the lonely people
Where do they all come from?
All the lonely people
Where do they all belong?
Father McKenzie writing the words of a sermon that no one will hear
No one comes near.
Look at him working, darning his socks in the night when there’s nobody there
What does he care?
All the lonely people
Where do they all come from?
All the lonely people
Where do they all belong?
Ah, look at all the lonely people
Ah, look at all the lonely people
Eleanor Rigby died in the church and was buried along with her name
Nobody came
Father McKenzie wiping the dirt from his hands as he walks from the grave
No one was saved
All the lonely people
Where do they all come from?
All the lonely people
Where do they all belong?
Paul McCartney 1966
za P.U.L.S.E Boban Savković
Tekstovi o muzici na portalu P.U.L.S.E
Elenor Rigbi i svi drugi usamljeni ljudi napisao/la Boban Savković dana
Pregled tekstova autora – Boban Savković →
ja ovu pesmu zovem najlepsa-najtuznija himna usamljenih.
tekst pesme je toliko ustvari kompleksan u svojoj jednostavanosti na prvi pogled da moze komotno da se snimi film, toliko ima materijala.
tuzna, usamljena eleonora.
ovo je sustina father mckenzie wiping the dirt from his hands as his walks from the grave
p.s.
fraza wearing the face that she keeps in a jar by the door je vrlo tesko prevesti na srpski, mora opisno, ona krije svoja prava osecanja pred drugima i predstavlja se kao srecna osoba.
e sad, mogli bismo da odemo malo dublje i dotaknemo licemerstvo crkve, i oca mckenzija, ko zna, mozda je pol i to imao na umu?
u svakom slucaju meni jedna od najdrazih pesama, ever. uvek me podseti na nasu usamljenost.
Interesantno je u stvari *pogledati* tu liriku. Naime, kad si odrastao sa njom, ceo zivot je znas napamet, onda je u stvari gotovo “ne vidis”. “Greska” je bila nase uciteljice engleskog u osnovnoj skoli sto je odabrala The Beatles kao vozilo da nas na njihovim pesmama uci frazama, idiomima i vokabularu. Tako su neki od nas (barem ja) upili te tekstove u sebe u dobu koje je bilo prerano za stavljanje Eleanor Rigby, ili recimo meni jos blize Nowhere Man, u kontekst (nepostojeceg iskustva). Secam se njenih (uciteljicinih) hrabrih pokusaja objasnjavanja nama klincima ko je i sta je Nowhere Man. Nije dovoljno bila cinicna da kaze, “to je onaj koji cete postati”.
nowhere man je jedna od mnogobrojnih dzonovih ‘kontemplacija’ sa kojom sam se poistovetila bez problema, ne znam, ali imam utisak da njegova poezija blagotvorno utice na nesigurne i usamljene ljude, no pun intended,mozda sam to malo rogobatno definisala… vise sam objasnjavala neku svoju ‘povezanost’.