Razgovor sa dr Nebojšom Kuzmanovićem, direktorom Arhiva Vojvodine

Redakcija Magazina P.U.L.S.E. razgovarala je sa dr Nebojšom Kuzmanovićem, direktorom Arhiva Vojvodine povodom uspostavljanja saradnje između Arhiva Vojvodine i našeg magazina.

Dr Nebojša Kuzmanović diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu 1988. godine. Godine 2001. magistrirao je na Katedri za srpsku i uporednu književnost Filozofskog fakulteta u Novom Sadu, a 2009. godine je, na istom fakultetu, odbranio doktorsku disertaciju pod nazivom „Srpsko-slovačke književne i kulturne veze u doba romantizma” i stekao zvanje doktora književnih nauka. Objavljivao je knjige, naučne radove i veliki broj publicističkih tekstova i eseja. Član je i osnivač uredništva brojnih publikacija iz oblasti naučne periodike, kao i većeg broja književnih časopisa. Od 2012. godine je član Matice srpske i Matice slovačke. Nosilac je većeg broja priznanja iz različitih oblasti naučnog i aktivističkog rada. Od 1997. godine radio je u Opštinskoj upravi Bačka Palanka na poslovima referenta za kulturu, prosvetnog inspektora i načelnika za društvene delatnosti. Skupština Vojvodine ga je 2016. godine izabrala za zamenika sekretara za kulturu, javno informisanje i odnose sa verskim zajednicama. Od jula 2018. godine, Nebojša Kuzmanović je na poziciji direktora Arhiva Vojvodine u Novom Sadu, ustanove od nacionalnog značaja.

U kontekstu nedavnog stupanja na čelo ove ustanove, razgovarali smo o njegovim planovima u okviru značajnog proširenja projektnih i naučnih aktivnosti Arhiva Vojvodine, kao i o planovima da se delatnost Arhiva Vojvodine učini dostupnom i vidljivom široj javnosti.

Početkom jula prošle, 2018. godine, stupili ste na mesto direktora Arhiva Vojvodine koji ima status ustanove kulture od nacionalnog značaja. Molim Vas da nam ukratko predočite delatnost ove ustanove?

Arhiv Vojvodine je ustanova zaštite arhivske građe i registraturskog materijala, koji nastaju radom pravnih i fizičkih lica i porodica na teritoriji Autonomne Pokrajine Vojvodine. Arhiv evidentira, preuzima, štiti, sređuje, obrađuje, objavljuje i omogućuje korišćenje arhivske građe koju čuva. U depoima Arhiva se čuva i arhivska građa pokrajinskih i državnih organa i organizacija (građa pojedinih državnih tela ili njihovih delova iz prethodnih država u čijem sastavu je bila i današnja teritorija AP Vojvodine, poput Habzburške monarhije, Austro-Ugarske, Kraljevine SHS/Jugoslavije i Socijalističke Jugoslavije 1945–1991). Takođe, u bogatim depoima Arhiva Vojvodine, nalazi se i građa vezana za ustanove, preduzeća, kao i stvaraoce koji su delovali na današnjoj teritoriji Autonomne Pokrajine Vojvodine. Pored toga, Arhiv čuva i građu koja je nastajala van ove teritorije u pojedinim istorijskim razdobljima, a koja je od značaja za istoriju AP Vojvodine. Arhivska građa koju Arhiv Vojvodine čuva i stručno održava, autentično svedoči o delovanju, životu i radu, kao i političkim, društveno-ekonomskim i kulturno-istorijskim prilikama u kojima su njeni stvaraoci živeli i delovali. Arhiv je osnovan davne 1926. godine pod nazivom Državna arhiva u Novom Sadu. U svom radu, nekoliko puta je menjao naziv i sedište, a od 1970. godine ima današnji naziv. U namenski adaptiranu zgradu (4.120 m²), u kojoj je sadašnje sedište, Arhiv je useljen 1989. godine. Danas se u Arhivu Vojvodine čuva preko 9.000 metara arhivske građe nastale u periodu od 12/13. veka do 2014. godine. Celokupna građa je raspoređena u 567 fondova i zbirki. Građa koju Arhiv čuva je nastajala na latinskom, nemačkom, mađarskom, varijantama srpskog narodnog i književnog jezika, kao i na savremenom (standardnom) srpskom jeziku.

Dosta pažnje ste posvetili otvaranju delatnosti Arhiva Vojvodine u kontekstu približavanja njegove delatnosti široj publici, a ne samo članovima akademske zajednice. Koji su Vaši planovi vezani za ove aktivnosti?

Želim da naši građani vide kakvo se bogatstvo čuva u ovoj ustanovi. Ovaj deo grada je bio prepoznatljiv po Ribljoj pijaci i zatvoru. Mi želimo da redefinišemo ovaj prostor u idejnom, arhitektonskom i estetskom smislu. Želimo da se ovaj deo grada prepoznaje po muzejima, parkovima i arhivima, a ne po pijacama.

Arhiv Vojvodine u tekućoj 2019. godini planira publikacije većeg broja knjiga i periodičnih izdanja. Recite nam nešto o obimnoj izdavačkoj delatnosti Arhiva koja je planirana tokom ove godine?

Pored čuvanja i zaštite arhivske građe i registraturskog materijala, planiramo mnogobrojne aktivnosti. Prvenstveno ćemo se fokusirati na izdavačku delatnost, pri čemu ona obuhvata publikovanje građe u dve edicije: Naučno-informativna sredstava i Posebna izdanja. Izrada i publikovanje informativnih sredstava o arhivskoj građi je redovna, programska delatnost. Tokom 2019, planirana je priprema i izdavanje većeg broja publikacija: 1. „Slobodni vojni komunitet Petrovaradin (1702–1918). Katalog odabranih sadržaja dokumenata, XVII/2 (1788–1791)”, autorke Danijele Branković, čiji će obim iznositi oko 300 stranica i koji će biti publikovan kao elektronsko izdanje. 2. Katalog za tematsku izložbu „Izgradnja Banske palate u Novom Sadu, kroz odabranu arhivsku građu”, autorke Ljiljane Dožić, obima oko 100 strana. 3. „U nezaborav prošlosti – Odabrana arhivska građa o ličnostima iz oblasti kulture i umetnosti kroz zbirku dr Jovana Milekića”. U ovoj publikaciji, autorke Sanje Gavrilović, biće predstavljen život i rad ličnosti iz oblasti kulture i umetnosti. U uvodnom delu, najpre će biti dat opšti prikaz o razvoju kulture i umetnosti kod Srba u južnoj Ugarskoj u XIX i XX veku, dok će ostatak publikacije obuhvatati sledeće tematske celine: likovna umetnost, muzička umetnost, pozorišna umetnost i knjižestvo (književnost, publicistika, žurnalistika, štamparstvo). Takođe, za svaku od ovih celina biće pripremljen opšti prikaz. U okviru celina, ličnosti će biti obrađene prema hronološkom redosledu, odnosno prema njihovom vremenskom periodu stvaranja. Svaka ličnost će biti propraćena bio-bibliografskim podacima, pri čemu će se, osim relevantnih arhivskih dokumenata, koristiti i izvori „Srpskog biografskog rečnika”, Rukopisnog i Društvenog odeljenja Matice srpske u Novom Sadu. Osim toga, navedena publikacija će sadržati i niz do sada nepoznatih fotografija, pozivnica, notnih zapisa, kataloga sa izložbi, koji će biti poseban prilog biografijama pojedinih ličnosti. 4. Publikacija „Daje se na znanje…Javljeno! – Dobošarska služba u današnjoj Vojvodini od sredine XIX do prve polovine XX veka kroz odabranu arhivsku građu” koja će obuhvatiti istorijski nastanak i razvoj dobošarske službe u današnjoj Vojvodini, odnosno od sredine XIX do prve polovine XX veka i koja će biti potkrepljena arhivskim dokumentima, fotografijama i izborom najzanimljivijih i najslikovitijih naredbi iz knjige „Dobošarska knjiga zapovesti opštine Starčevo”. 5. Knjiga ,,Studenti sa današnje teritorije Vojvodine na mađarskim univerzitetima u periodu 1700–1850”, koju potpisuje autor dr Laslo Segi. 6. Publikacija autora Vladimira Ivaniševića „Katastar (matica) plemstva Bačko-bodroške županije”, koja će proisteći kao rezultat istraživanja dokumenata iz fonda Bačko-bodroška županija – Baja, Sombor. 7. Katalog za izložbu „Zbirka litografija Franca Geraša (1848) (Austrijska vojska 1620–1854)”. 8. „Spomenica prisajedinjenja” – monografija o obeležavanju i proslavi 100 godina od prisajedinjenja vojvođanskih oblasti Kraljevini Srbiji. Publikacija predstavlja izdavački poduhvat koji će proizaći iz saradnje sa Kulturnim centrom „Miloš Crnjanski” i izdavačkom kućom „Pravoslavna reč”. 9. Doktorska disertacija Jovane Ivetić „Diplomatski odnosi Srbije i Italije od 1878. do 1908”. 10. „Zločini nad Srbima 1941–1942.” iz nemačkih izvora. 11. „Info karta Arhiva Vojvodine” autora arhitekte Vojislava Devića. 12. „Zločini nad Srbima u Prvom svetskom ratu”, doktorska disertacija Milovana Pisarija. 13. „Srpske privilegije – od XV do XIX veka”. Publikacija koja će izaći iz štampe 2020. godine, a uređivački i redakcijsko-tehnički poslovi biti sprovedeni u drugoj polovini 2019. godini, predstavljaće rezultat istraživanja započetih u 2018. godini. Pored prethodnonavedene izdavačke delatnosti planirane za 2019. godinu, započeli smo i projekat koji se odnosi na istraživanja zločina okupatora nad Slovacima na teritoriji današnje Vojvodine u Drugom svetskom ratu. Analize koje su u vezi sa ovim istraživačkim projektom odnose se na deo fonda Arhiva Vojvodine F. 183 na slovačkom jeziku, odnosno na izveštaje koje je načinila Komisija za utvrđivanje zločina okupatora i njegovih pomagača u Vojvodini – Novi Sad (1944–1948), 1941–1950. Ova arhivska građa svedoči o zločinima okupatora nad Slovacima na teritoriji današnje Vojvodine tokom Drugog svetskog rata. Planirano je, ukoliko se steknu finansijski uslovi, da se celokupna arhivska građa digitalizuje i prezentuje na posebnom tematskom sajtu do kraja godine, na kojem će se nalaziti skenirani originalni dokumenti na slovačkom jeziku, sa njihovim prevodima na srpski jezik. Takođe, kao finalni rezultat ovih istraživanja tokom 2020. godine biće objavljena posebna monografija o ovoj tematici. Arhiv Vojvodine će takođe u toku godine u saizdavaštvu sa Društvom arhivskih radnika Vojvodine objaviti novi broj časopisa „Arhivski anali”, kao i drugi broj nove periodične publikacije koju smo pokrenuli, a koja nosi naziv „Arheon”.

Pomenuli ste novu periodičnu publikaciju Arhiva Vojvodine „Arheon” koja je pokrenuta nakon što ste stupili na čelo ove ustanove. Koja je koncepcija i koji su dalji planovi vezani za publikovanje ovog časopisa?

Svest o značaju beleženja pisane reči i čuvanju dokumenata podstakla je Arhiv Vojvodine da pokrene svoj časopis pod nazivom „Arheon”. Namera ovog časopisa jeste da objavljuje naučne radove, istraživanja i informacije iz oblasti arhivistike, konzervacije, istoriografije i drugih srodnih naučnih disciplina koje inkliniraju ka arhivističkoj nauci. U „Arheonu” želimo da, pre svega, predstavimo istraživanja i radove zaposlenih u Arhivu Vojvodine, ali naravno i svih drugih kolega arhivista kako iz Republike Srbije, tako i iz inostranstva. Želimo da on bude ogledalo našeg rada, ali i da pruža smernice i putokaze u razvoju arhivističke struke i nauke. U tom smislu polažemo veliku nadu u objavljivanje naučnih radova, kako naših, tako i istaknutih istraživača iz Evrope i sveta. Nadajući se da će ovaj časopis dati određeni doprinos, ne samo arhivistici, već i srpskoj nauci i kulturi uopšte, publikovali smo prvi broj „Arheona” sa verovanjem da naš posao ima smisla, jer ko će ako ne arhivisti svetu reći istinu?

Pored izdavačke delatnosti, Arhiv Vojvodine u predstojećoj godini planira i druge projektne aktivnosti. Možete li ih ukratko predstaviti našim čitaocima?

U okviru bogate delatnosti Arhiva Vojvodine, izdvojio bih nekoliko projekata, kao i promotivne i izložbene aktivnosti planirane za ovu godinu. Pored manifestacije koja je vezana za obeležavanje Međunarodnog dana arhiva i Dana Arhiva Vojvodine 9. juna, u sklopu plana i programa Arhiva biće realizovana i tematska izložba „Izgradnja Banske palate u Novom Sadu, kroz odabranu arhivsku građu”, zatim učešće na Međunarodnoj manifestaciji „Noć muzeja” i nacionalnoj manifestaciji „Muzeji od 10 do 10”. Takođe, Arhiv će realizovati izložbu „Zbirka litografija Franca Geraša (1848) (Austrijska vojska 1620–1854)”, koja predstavlja zajednički projekat sa Fondacijom „Novi Sad 2021 – Evropska prestonica kulture”. Ova tematska izložba uz koju će biti publikovan prateći katalog i reklamni materijal predstavlja rezultat saradnje sa Istorijskim muzejom u Berlinu i sufinansirana je projektno na osnovu konkursa „Publika u fokusu” Fondacije „Novi Sad 2021 – Evropska prestonica kulture”. U kontekstu prethodnopomenute saradnje, predviđene su tri zajedničke izložbe: gostovanje Arhiva Vojvodine u Berlinu; gostovanje Istorijskog muzeja Berlin u Arhivu Vojvodine i za godinu prestonice kulture 2021. godine, objedinjene Zbirke. Prva zajednička izložba biće otvorena u maju 2019. godine. Izdvojio bih takođe projekat posvećen povećanjem pristupačnosti ustanova kulture pod nazivom „Istorija u slikama na znakovnom jeziku”, koji će biti realizovan 1. septembra 2019. godine. Arhiv Vojvodine u saradnji sa Savezom gluvih i nagluvih Vojvodine će ovim projektom omogućiti licima sa određenim stepenom oštećenja sluha aktivno učešće u kulturnom životu. U kontekstu njegove realizacije, u toku su obuke troje zaposlenih iz Arhiva Vojvodine za učenje znakovnog jezika. Zahvaljujući ovoj obuci, organizujemo kolektivne posete gluvih i nagluvih lica sa teritorije Novog Sada i zone 021 kako bi se upoznali sa radom Arhiva Vojvodine. U toku 2019. godine, biće sprovedena druga po redu obuka vezana za učenje znakovnog jezika, a planirana je i izložba „Istorija u slikama na znakovnom jeziku” za kolektivne posete lica sa nekim stepenom oštećenja sluha. Projekat „KUL-tura kroz Novi Sad” organizujemo u saradnji sa glavnim nosiocem projekta Galerijom Matice srpske, kao i sa Pozorištem mladih, koji je pored Arhiva Vojvodine, takođe partnerska institucija vezana za njegovu realizaciju. Aktivnosti ovog projekta su osmišljene u pet faza, pri čemu Arhiv Vojvodine učestvuje u trećoj fazi. U okviru projekta, u Arhivu Vojvodine će biti održane ukupno dve radionice, jedna radionica „Team building-a” i jedna kreativna radionica u vremenskom intervalu od januara do marta 2019. godine. Izuzev svega prethodnonavedenog, iskoristio bih ovu priliku da pomenem i organizaciju dvodnevnog Međunarodnog savetovanja na temu Mr Sredoje Lalić – doajen srpske i jugoslovenske arhivistike. Mr Sredoje Lalić (1929–2016) bio je jedan od najvećih teoretičara arhivistike na teritoriji Vojvodine, a može se slobodno reći i cele bivše SFRJ. U okviru glavne teme, koja će se ticati obeležavanja 90 godina njegovog života i rada, kao i doprinosa razvoju arhivske delatnosti i postavljanju osnova arhivske teorije i prakse, na savetovanju će biti govora i o aktuelnim pitanjima arhivske teorije, ali i vizijama modernog pristupa arhivistici.

Pored navedenih projekata, Arhiv Vojvodine je postao i novi institucionalni nosilac višegodišnjeg multidisciplinarnog projekta „Mapiranje i kultura sećanja Novog Sada” o kojem je naš Magazin već pisao. Možete li nam reći o novoj etapi u razvoju ove multimedijalne internet platforme koja se nalazi na adresi www.kulturasecanja.com?

Kao što ste pomenuli, od sredine januara ove godine, Arhiv Vojvodine je novi institucionalni nosilac ovog projekta koji je preuzeo od Centra za istraživanje kolektivnih identiteta i političke mitologije iz Novog Sada. Već su uneseni novi sadržaji u bazu podataka i na postojeću internet platformu. Između ostalog, otvorena je i nova sekcija u meniju sajta koja se odnosi na istraživanje kulture sećanja na prostoru Vojvodine, čime smo zapravo započeli širenje projekta. Nacionalni ISSN centar Srbije je, prepoznavši značaj ovog projekta, internet platformi koja predstavlja rezultat dosadašnjih istraživanja dodelio Online ISSN broj i ocenio ga kao „integrativni izvor od posebnog značaja za Vojvodinu”. Time je Arhiv Vojvodine zapravo dobio još jednu novu periodičnu publikaciju u specifičnoj elektronskoj formi. Oformljen je projektni tim od strane zaposlenih iz Arhiva Vojvodine koji će se posvetiti daljoj realizaciji ovog projekta čiji sam glavni i odgovorni urednik, dok je mesto koordinatora zadržao autor idejne koncepcije projekta, master socijalne antropologije i arheologije, Kristijan Obšust. Nedavno smo razgovarali sa predstavnicima Fondacije „Novi Sad 2021 – Evropska prestonica kulture”, koji su izrazili veliko interesovanje za saradnju na njegovoj daljoj realizaciji, a planirano je i potpisivanje sporazuma o saradnji sa Etnografskim institutom SANU, kako na realizaciji ovog projekta tako i u kontekstu šire saradnje između Arhiva Vojvodine i Etnografskog instituta. Takođe, započeli smo prevođenje svih sadržaja publikovanih na sajtu, tako da u srednjeročnom periodu planiramo da formiramo i englesku verziju online platforme čime će se kultura sećanja na prostoru Novog Sada i Vojvodine prezentovati i međunarodnoj stručnoj javnosti, kao i turistima koji posećuju Novi Sad.

Arhiv Vojvodine tokom 2019. godine planira i realizaciju projekata u kontekstu međunarodne saradnje, da li možete nešto ukratko da nam kažete o tome?

Izdvojio bih, kao što sam već pomenuo u kontekstu vašeg pitanja o projektnim aktivnostima i izdavačkoj delatnosti Arhiva, istraživanja u inostranstvu vezana za publikaciju „Srpske privilegije” u okviru zajedničkog projekta sa Fondacijom „Novi Sad 2021 – Evropska prestonica kulture”, kao i istraživanja koja su u vezi sa „Zbirkom litografije Franca Geraša (1848) – (Austrijska vojska 1620–1854)”. Pored toga, planirana je i saradnja sa Istorijskim muzejom u Berlinu i saradnja sa organizacijom Jad Vašem u Jerusalimu u kontekstu potpisivanja protokola o saradnji, odabiru i digitalizacije građe. Takođe bih izdvojio i saradnju sa Arhivom Srpskog narodnog vijeća u okviru obuke zaposlenih iz Arhiva Srpskog narodnog vijeća, saradnju sa Državnim mađarskim arhivom kroz organizovanje radionica i predavanja sa arhivistima iz Državnog mađarskog arhiva. Pored prethodno izdvojenog, pomenuo bih i planirano uspostavljanje saradnje sa Nacionalnim arhivom Slovačke i sa Arhivom Banske Bistrice.

Nedavno je u praktično svim domaćim medijima, kao i u delu stranih medija odjeknula vest, kada je Arhiv Vojvodine objavio da se u njegovim bogatim fondovima nalazi dokument od prvorazrednog istorijskog značaja koji potvrđuje da je zagrebački nadbiskup cardinal Alojzije Stepinac bio upoznat sa ustaškim zločinima u vreme NDH. Možete li nam nešto više reći o značaju i sadržaju ovog prvorazrednog istorijskog dokumenta koji aposolutno, barem u kontekstu naučnog diskursa, staje na put revizionizmu istorijskih činjenica kojim se pokušava predstaviti Alojzije Stepinac kao osoba koja navodno nije ništa znala o užasima koji su se dešavali u koncentracionom logoru Jasenovac?

Projekat Arhiva Vojvodine „Zločini nad srpskim narodom u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj 1941–1942.” polazi od obrade arhivske građe Fonda 562 – Lični fond Slavka Odića (1915–2006), 1909–1983, koji se sastoji od dokumenata prikupljenih od strane nemačkih okupacionih snaga, odnosno zapovednika Policije bezbednosti i službe bezbednosti u Beogradu tokom Drugog svetskog rata. Namera Arhiva je da se po prvi put naučnoj i široj javnosti predstavi deo arhivske građe, u vidu publikacije, koja se odnosi se na događaje tokom Drugog svetskog rata koji su se odvijali na teritoriji tadašnje Nezavisne Države Hrvatske u periodu od 1941. do 1942. godine. Podaci izneti u ovim dokumentima prikupljeni su aktivnošću nemačkog zapovednika Policije bezbednosti i službe bezbednosti u Beogradu i najvećim delom su na nemačkom jeziku. Ovaj projekat doprineo bi upotpunjavanju činjenica o ovom konkretnom istorijskom događaju – stradanju srpskog stanovništva u Drugom svetskom ratu. Kuriozitet u odnosu na dosadašnja istraživanja i objavljenu arhivsku građu na ovu temu je taj da su ove podatke prikupljali pripadnici okupacionih vlasti, odnosno lica koja nisu bila direktni izvršioci ili žrtve u jednom od najtežih perioda u istoriji srpskog naroda. Na osnovu obrađene građe, koja je već započeta u Arhivu Vojvodine, i digitalizacije odabranih dokumenata iz fonda koja se odnose na temu projekta, biće izdata publikacija koja bi se sastojala iz tri dela: prvi deo bi sadržao istorijat događaja na koje se građa odnosi, drugi deo bi činili prevodi dokumenata sa nemačkog na srpski jezik, a treći deo bi činila skenirana originalna dokumenta na nemačkom jeziku, kao i medij u vidu kompakt diska sa digitalizovanom građom fonda. Završni deo projekta obuhvatio bi aktivnosti na promociji publikacije u zemlji i inostranstvu. Plan aktivnosti na realizaciji projekta obuhvatio bi pre svega obradu arhivske građe, odnosno dela fonda F. 562 Lični fond Slavka Odića (1915–2006), 1909–1983. i skeniranje odabranog 461 dokumenta. S obzirom na to da su dokumenta na nemačkom jeziku, potrebno ih je prevesti i uraditi lekturu i korekturu prevoda na srpski. Kako je u pitanju veoma značajna arhivska građa za istoriju srpskog naroda, za publikaciju koja će biti štampana planirano je tvrdo koričenje i adekvatno vizuelno rešenje korica i omota CD-a. Po izlasku iz štampe, planirane su aktivnosti na promociji publikacije, prvo u Arhivu Vojvodine, a zatim u arhivima i drugim ustanovama u zemlji i inostranstvu. Planiraju se savetovanja, stručni skupovi, javne rasprave i slično na temu koja će biti obrađena ovim projektom. Arhivska građa koja će biti obrađena i prezentovana i dostupna stručnoj, naučnoj, ali i široj javnosti od izuzetnog je značaja na nacionalnom nivou, prvenstveno za proučavanje istorije srpskog naroda u 20. veku. Projekat će doprineti upotpunjavanju saznanja o događajima iz Drugog svetskog rata koji se odnose na stradanja srpskog naroda na teritoriji Nezavisne Države Hrvatske. Vrednost projekta je i promišljanje o tome kakva je dokumentarno-istorijska građa dostupna i da li je moguće danas, sa ove istorijske distance, razmišljati o tim događajima, sećanjima i kolektivnim predstavama na isti način, odnosno koliko mogu brojni materijali koji se nalaze u arhivima biti uključeni u javni diskurs i doprineti daljoj dekonstrukciji i analizi ideoloških konstrukata kolektivnih sećanja, a preko istraživanja mesta sećanja i zaborava na prostoru bivše Jugoslavije.

Koji su dugoročni planovi vezani za delatnost Arhiva Vojvodine, odnosno koja je Vaša profesionalna vizija vezana za dalju delatnosti Arhiva?

Planiramo, da uz pomoć našeg osnivača, Pokrajinske vlade, dogradimo depo u okviru našeg zdanja. To je veoma velika investicija, ali depo nam je neophodan jer postoji velika količina arhivske građe koju treba da primimo od državnih ustanova. Takođe, planiramo da se kroz proces digitalizacije dokumenata, pozicioniramo na društveno-kulturnoj mapi kao nezaobilazna ustanova. Planiramo da sve naše aktivnosti objavljujemo i na engleskom jeziku, kako bismo bili korespondentni sa svetom.

Nedavno smo (Magazin P.U.L.S.E) uspostavili saradnju sa Arhivom Vojvodine u kontekstu njegove medijske promocije. Zamolili bismo Vas da za kraj ovog razgovora iznesete Vaše mišljenje o našem Magazinu, kao i o značaju ove međusobne saradnje?

Vaš magazin je na mene zaista ostavio veoma dobar i lep utisak. U ovoj našoj virtuelnoj realnosti sada postoji toliko virtuelnih platformi da je to nadrealno i zaista je uspeh kada čovek uspe da primeti one sadržaje koji su po meri njegovog uma i njegove duše. A ono što vi radite je i te kako po mojoj meri. Kako filozofske teme, tako i sve ostale – od likovne umetnosti do jazz muzike. Želim da opstanete i da još mnogo ljudi čuje i vidi kakve vi lepe i dobre poruke šaljete.

Pripremila: Redakcija P.U.L.S.A

Архив Војводине

  Arhiv Vojvodine, Dr Nebojša Kuzmanović, Društvo, Istorija