Zapisi: Ćup obilja

Shvati, ne zahtevam te ja. Ti si ta koja posredstvom mene zahtevaš samu sebe. Posrednik sam za tebe samu.

Petnaesto pismo, Bela Hamvaš

Organ postanja, organ drugog rođenja, rođenja nakon rođenja, predstavljen je ovalnim, ćupastim, sazdavajućim, primajućim, plodnim tlom. Tlo zahteva da spozna kakvoću sopstvenog ukusa, zahteva seme. U početku krhko, opasava se bedemima doma, neguje se i uobličava milošću i oštrinom. U tradiciji Veda, to je je purna kalasha, ćup obilja/ ćup života – ispunjen ćup. Ono što simbolizuje kvalitet prelivajućeg, protočnog, prodornog. Koliko god da se izlije iz ovog ćupa, on samostalno obnavlja darujući dom silini koja ga ispunjava životom, manifestujući srž siline života. Plodnost, zemlja, dom simboli su nagrubljeg, materijalnog oličenja viših i svetijih principa. Opadajuća snaga pojedinih reči kao da proizilazi iz degradacije samog životnog ispoljena u pozadini istih.

Egipatski znakovni sklop iz kojeg se iščitava vaza ili ćup ispunjen vodom, sredstvo je prepoznavanja atributa boginje Nuit. Boginja Neba, boginja kosmičkih voda, prikazana je sa krčagom na glavi. Deo hijeroglifskog imena Nuit sadrži znak za ćup, opet povezan sa simbolom materice. Dakle, to je ćup čija je unutarnja tvar obremenjena božanskim semenom. Zanimljiva je bazična rasprostranjenost ovog simbola koji se proteže u svim većim tradicijama širom drevnog sveta. Savremenom čoveku oslabilo je potrebno čulo za raspoznavanje suptilnih niti smisla iza samih oblika predmeta. Prepuštanjem proizvoljnom protoku asocijacija, intuitivno razotkriva punotu značenja.