نیشلیه پردراگ پرونوویچ و لیوبیشا ویدانوویچ اخیراً از سفری به ایران بازگشته اند که طی 28 روز 11000 کیلومتر را با موتور طی کردند.

آنها 18 روز را در خود ایران سپری کردند، در حالی که بقیه زمان را صرف رفت و آمد به آن کشور کردند که 85 میلیون نفر جمعیت دارد و از نظر مساحت تقریباً 19 برابر صربستان است.

پرونوویچ و ویدانوویچ، هر دو صاحب شرکت‌های خصوصی، گفتند که تصمیم گرفتند از کشوری دیدن کنند که زمانی ایران باستان در آن قرار داشت، زیرا کشوری است که یکی از تمدن‌های قدیمی است و اطلاعات کمی درباره آن وجود دارد.

همه تبلیغات منفی جهانی نتوانست ما را از این ایده منصرف کند که برویم و خودمان ببینیم آنجا چگونه است و چه نوع مردمی هستند. پرونوویچ که پیش از ایران بیش از 30 کشور را با موتور سفر کرده بود و طولانی ترین سفرش از نیس تا ولادی وستوک به طول 16000 کیلومتر بود، گفت: ما اصلاً اشتباه نکردیم.

پرونوویچ و ویدانوویچ، هر دو صاحب شرکت‌های خصوصی، گفتند که تصمیم گرفتند از کشوری دیدن کنند که زمانی ایران باستان در آن قرار داشت، زیرا کشوری است که یکی از تمدن‌های قدیمی است و اطلاعات کمی درباره آن وجود دارد.

همه تبلیغات منفی جهانی نتوانست ما را از این ایده منصرف کند که برویم و خودمان ببینیم آنجا چگونه است و چه نوع مردمی هستند. پرونوویچ که پیش از ایران بیش از 30 کشور را با موتور سفر کرده بود و طولانی ترین سفرش از نیس تا ولادی وستوک به طول 16000 کیلومتر بود، گفت: ما اصلاً اشتباه نکردیم.

پرونوویچ افزود: در طول سفر به ایران، آنها کیلومترها و کیلومترها از مناظری عبور کردند که شباهت ناپذیری به مناظر فیلم “مکس دیوانه” دارد.

یک روز 500 کیلومتر را در بیابان طی کردیم و فقط یک توقف کوچک در راه داشتیم. هیچ پوشش گیاهی وجود ندارد، کوه ها برهنه هستند، دشت ها نیز، و گرد و غبار از اطراف بلند می شود، با هر باد کمی قوی تر. نه رودخانه و نه زندگی وجود دارد. پرونوویچ گفت: در چنین مناطقی، به محض دیدن مقداری سبزی، متوجه می شوید که باید آنجا آب باشد.

به گفته وی، پایتخت ایران، تهران، با 15 میلیون نفر، بیشترین جمعیت را در آن کشور دارد. دومین جمعیت بزرگ مشهد با 3.4 میلیون نفر و ایشان با 2.2 میلیون نفر سومین جمعیت است.

اصفهان در میان آنها زیباترین است. هیچ شهر دیگری در ایران نمی تواند به این همه سرسبزی، ردیف درختان در سراسر شهر، رودخانه ای که در شهر می گذرد و پارک های بسیار بزرگ ببالد. این مناطق عابر پیاده به طول یک کیلومتر هستند که در آن هیچ ماشینی وجود ندارد و در سراسر شهر پخش شده است. پرونوویچ گفت: ایشان در ارتفاع 1600 متری از سطح دریا قرار دارد که آن را از گرمای غیرقابل تحمل نجات می دهد.

همسفر او لیوبیشا ویدانوویچ گفت که در طول 18 روزی که در ایران گذرانده‌اند، از شهرها، روستاها و مکان‌های تاریخی و فرهنگی جالب و باورنکردنی دیدن کرده‌اند، اما مردم قوی‌ترین تأثیر را بر آنها گذاشته‌اند.

من به دور دنیا سفر زیادی کرده‌ام، اما در هیچ کجا چنین تمایلی از مردم برای کمک به کسی ندیده‌ام، و چیزی که من را به‌ویژه خوشحال کرد این بود که اگر از آنها کمک می‌گیرید، به این دلیل نیست که آنها انتظار دارند که شما به نوعی به آنها کمک کنید. جبران خسارت. آنها از دادن، انجام کارهای خوب لذت می برند. این شگفت انگیز است. این اتفاق افتاد که در روستایی 2200 متری از سطح دریا بنزین تمام شد. یه جورایی به پسری که دیدیم توضیح دادیم که به بنزین نیاز داریم. او ما را به یک مغازه محلی برد و مردی که آنجا کار می کند، سه لیتر آخری را که برای موتورش پس انداز می کرد به ما داد. پرونوویچ گفت: او عذرخواهی می کرد که بیشتر نداشت و نمی خواست بشنود که ما به او پول می دهیم.

وی گفت: ایران کشوری با تحصیلکرده های فراوان، شهرهای مدرن با زیرساخت های عالی، مترو، ساختمان های بلند و مغازه های فروش محصولات از سراسر جهان است.

یک قانون پوشش اسلامی وجود دارد و زنان ملزم به پوشیدن برقع هستند، اما بسیاری از زنان جوان آن را نمی پوشند و آگاهانه مسئولیت مجازات آن را بر عهده می گیرند. پرونوویچ گفت: در کافه‌ها می‌توان دخترانی با لباس مدرن را دید که راحت نشسته‌اند و هرگز فکر نمی‌کنید در ایران هستید، بلکه در یکی از کشورهای اروپای غربی هستید.

به گفته خودش، خیلی دوست داشت که ایرانی ها هنوز هم آیین خانواده را گرامی می دارند. در هر نوبت، در طول بعدازظهر یا عصر، می‌توانید خانواده‌های کامل، از یک کودک کوچک گرفته تا یک مادربزرگ یا پدربزرگ را ببینید که کنار هم نشسته‌اند، به صورت دایره‌ای چیده شده‌اند، روی یک حصیر در حیاط یا رستوران و در حال غذا خوردن یا صحبت کردن هستند.

غذای ایران خوبه آنها بیشتر گوشت مرغ و گاو می خورند و برنج اساس همه وعده های غذایی است. در شهرهای بزرگ مکان های زیادی وجود دارد که فست فود می فروشند. اسکان و غذا، بازارها و تاکسی های آنها حتی برای ما از صربستان گران نیست زیرا میانگین حقوق در آنجا حدود 200 یورو است. ایرانی ها اقتصاد مستحکمی دارند، مثلاً صنعت خودروسازی خودشان را دارند. پرونوویچ گفت: آنها من را به یاد یوگسلاوی سابق می اندازند، زیرا هر آنچه را که نیاز دارند را خودشان تولید می کنند.

او گفت که ایران کشوری نسبتاً بسته است، اما در شهرهای بزرگ گردشگران عمدتاً از چین وجود دارد. آنها در طول 18 روز حضورشان در ایران، با کسی از بالکان ملاقات نکردند، اما با یک موتورسوار اهل نیوزلند آشنا شدند.

آن کشور جاده های بسیار خوبی و زیرساخت های ترافیکی عالی در شهرها دارد، اما ترافیک در آنجا باورنکردنی است. قوانینی وجود دارد، اما تعداد کمی از آنها پیروی می کنند و من فکر می کنم که اگر از آنها پیروی می شد، سقوط ترافیک رخ می داد. به طور معجزه آسایی، هیچ عصبیتی وجود ندارد و ما ندیدیم که کسی صدای خود را در آن هرج و مرج ترافیک بلند کند – ویدانوویچ گفت.

این دو نیشلی در طول اقامت تقریباً سه هفته‌ای خود در ایران، از تعداد زیادی مکان‌های تاریخی و دیدنی‌ها مانند دریاچه گل سرخ، تخت جمشید، پایتخت ایران در اوج قدرت خود، کاخ گلستان که در آن پادشاهان بود دیدن کردند. روستای کندوان و روستای ماسوله با قدمت 2500 ساله در ایران زندگی می کردند. پل سی و سه پل 420 سال پیش ساخته شده و کلیساها و مساجد متعددی دارد.

به گفته آن‌ها، ایرانی‌ها دیدنی‌ها، سنت‌ها و فرهنگ خود را با دقت حفظ می‌کنند، اما خارج از شهرهای بزرگ، هنوز آمادگی دیدن آن‌ها را فقط یک ماجراجو پیدا می‌کند.

متن به زبان صربی

Dragana Kocić, Telegraf